Xochiquetzal ve Tlalzotéotl Xochiquétzal, genç erkeklere cinsel zevk veren ve erkekleri iffetli hale getiren ayartmayı temsil eden genç kadın için bir metafor; o doğal olarak güzel, genç ve neşeli. Öte yandan Tlazolteotl, tutku ve şehvet tanrıçası, cinsel ihlalin ve zinanın süpürücüsüydü.

 

Xochiquetzal ve Tlalzotéotl

Xochiquétzal, genç erkeklere cinsel zevk veren ve erkekleri iffetli hale getiren ayartmayı temsil eden genç kadın için bir metafor; o doğal olarak güzel, genç ve neşeli. Öte yandan Tlazolteotl, tutku ve şehvet tanrıçası, cinsel ihlalin ve zinanın süpürücüsüydü.

Xochiquétzal, aşk tanrıçası ve Tlazoltéotl, cinsellik tanrıçası olarak bilinir. Bununla birlikte, her ikisi de iki farklı bakış açısından cinselliğin tanrıçalarıdır ve ne İspanyol kronikçiler bu duygu hakkında ayrıntılı bilgi vermedikleri için ya da aşk kültürel olarak çok yeni olduğu için, kesinlikle bir aşk tanrıçası gibi görünmemektedir. Hikayeleri ve Sahagún'un bize sağladığı bazı veriler sayesinde, Meksika'da cinsellik ve onu nasıl yaşadıkları hakkında bir yaklaşıma ulaşmak mümkün olacak.

Tlazoltéotl'dan farklı olarak, Xochiquétzal hakkında birçok efsane anlatılır. Güzelliğinin eşsiz olduğu, "çiçek kadar değerli" olduğu söylenir. Erkekler arasında onaylanmamış, spontane ama her şeyden önce özgür gençlik karşılaşmalarını temsil eder.

Xochiquétzal, "değerli çiçek", ana tanrıçanın saçından doğmuştur. Yaratılış mitlerinde, ilk çift olan Cipactónal ve Oxomoco'nun oğlu Piltzintecutli'nin karısı olduğu belirtilir. Piltzintecutli ile mısır tanrısı Cintéotl adında bir oğlu vardı ve diğer mitlerde de Beşinci Güneş olmak için ilahi şöminede kendini feda edecek olan Nanahuatzin ve çiçek tanrısı Xochipilli'nin babası olduğu ve aynı zamanda tanrı olarak da biliniyor aşk.

Birkaç eşi ve sevgilisi vardı. İlk olarak, Cerro de la Malinche'nin zirvesinde bulunan, ilk cennet Tlalocan'daki cennetlerden biri olan "yılanın tepesi" Tamoanchan'da yaşadı. Bu mesken çeşmeler, nehirler, ormanlar ve mesire yerlerinin bulunduğu zevk ve keyifli eğlencelerle dolu bir bölgeydi. Bu yerde çiçekli bir ağaç vardı ve çiçeklerinden birini toplamayı başaran ya da bunlardan birine dokunan kişi mutlu ve sevgiye sadık olacaktı. Xochiquétzal'a diğer tanrıçalar tarafından bakılıyordu ve pek çok kişi tarafından hiç kimse onu göremeyecek şekilde eşlik ediyor ve koruyordu. Onunla ilgilenenler cüceler, kamburlar, palyaçolar ve soytarılardı; onu müzik ve danslarla eğlendirdi ve aynı zamanda değer verdiği tanrılara mesajlar gönderirken büyükelçilerin ofisini de gerçekleştirdiler.

Kaynak: Silvia Trejo. Prehispanik sanat tarihçisi ve ikonografı ve antropolojide doktora. INAH'ın Palenque Roundtables'ının koordinatörüydü.