İnka Geometrik Tekstil Motifi.

 

İnka dokuma ve Tekstil.

İnkalar için ince işlenmiş ve son derece dekoratif tekstiller hem zenginliği hem de statüyü sembolize ettiğinden, ince kumaş hem vergi hem de para birimi olarak kullanılabilirdi ve en iyi tekstiller, tüm malların en değerli olanları arasında, hatta altın veya gümüşten bile daha değerli hale geldi. . İnka dokumacılar teknik olarak Amerika'nın gördüğü en başarılı dokumacılardı ve santimetre başına 120 atkı ile en iyi kumaşlar, en değerli armağanlar olarak görülüyordu. Sonuç olarak, 16. yüzyılın başlarında İspanyollar geldiğinde , başka bir dünyadan gelen bu ziyaretçilere hoş geldiniz olarak verilenler metal ürünler değil, tekstil ürünleriydi.

İnka dokumalarının çok az örneği imparatorluğun kalbinden hayatta kalsa da, birçok tekstilin İspanyolların eline geçmesini önlemek için yakıldığını da biliyoruz, Andean ortamının kuruluğu sayesinde pek çok şeyimiz var. yaylalardan ve dağ mezarlarından tekstil örnekleri . Buna ek olarak, İspanyol kronikçiler, kullanımdaki çeşitlerin makul bir resmini elde edebilmemiz için genellikle tekstil tasarımlarının ve kıyafetlerinin çizimlerini yaptılar.

Dokumacılar

Görünüşe göre hem erkekler hem de kadınlar tekstili yarattı, ancak bu, her sınıftan kadının başarması beklenen bir beceriydi. Ana ekipman, daha küçük parçalar için sırt askılı dokuma tezgahı ve ya yatay tek taraklı dokuma tezgahı ya da kilim ve battaniye gibi daha büyük parçalar için dört direkli dikey dokuma tezgahıydı. Eğirme, tipik olarak seramik veya ahşaptan bir damla mil ile yapıldı. İnka tekstilleri, pamuk (özellikle kıyılarda ve doğu ovalarında) veya lama, alpaka ve vikunya yünü (yaylalarda daha yaygındır) kullanılarak yapılmıştır ve bu da istisnai derecede iyi olabilir. Süper yumuşak vicuña yünü kullanılarak yapılan ürünler kısıtlandı ve yalnızca İnka hükümdarı vicuña sürülerine sahip olabilirdi. Maguey elyafları kullanılarak daha sert tekstiller de yapıldı.

SÜPER YUMUŞAK VİCUÑA YÜNÜ KULLANILARAK YAPILAN ÜRÜNLER KISITLANDI VE YALNIZCA İNKA HÜKÜMDARI VİCUÑA SÜRÜLERİNE SAHİP OLABİLİRDİ.

İmparatorluğun dört bir yanından gelen en iyi kadın dokumacılar ( aclla ) , Acllawasi veya 'Seçilmiş Kadınlar Evi'nde çalışmak üzere zorla başkent Cuzco'ya taşındı . Burada da devlet destekli işçilerin sübvanse edildiği atölyeler, soylular ve ordu için giysiler üretti. Burada en iyi kumaş, qumpicamayoklar veya 'ince kumaşın bekçileri' olarak bilinen erkek uzmanlar tarafından yapıldı . İnkalarda üç kumaş kategorisi vardı: en kabası chusi idi (öncelikle battaniyeler için kullanılıyordu); biraz daha az kaba ve en yaygın olanı günlük kullanım ve ordu için awasca idi , ancak bu nadiren dekoratifti; ve en iyi kumaş qompi idi. İkincisi iki kategoriye ayrıldı - biri haraç, diğeri kraliyet ve dini işlev için. Pek çok gömütte sadece tekstil değil, aynı zamanda dokuma için gerekli aletleri (iğler, bobinler, iplik makaraları ve metal iğneler ve iğneler) içeren uzun çalışma sepetleri de vardı, bu da dokumacılığın çok saygın bir zanaat olduğunu gösteriyordu.

Renkler ve Anlam

İnka tekstillerinde kullanılan başlıca renkler siyah, beyaz, yeşil, sarı, turuncu, mor ve kırmızıdır. Mavi, İnka tekstillerinde nadiren bulunur. Bu renkler bitkilerden, minerallerden, böceklerden ve yumuşakçalardan elde edilen doğal boyalardan geldi. Pigmentlerin temel paletinin karıştırılmasıyla yüzlerce ek renk tonu yapılmıştır. Renklerin de belirli ilişkileri vardı, örneğin kırmızı, fetih , hükümdarlık ve kanla eşitlendi . Bu en açık biçimde , İnka eyaleti amblemi olan Mascaypacha'da görülüyordu ve kırmızı püskülünün her bir ipliği fethedilmiş bir halkı simgeliyordu. Yeşil, yağmur ormanlarını, buralarda yaşayan halkları, ataları, yağmuru ve bunun sonucunda ortaya çıkan tarımsal büyümeyi, koka ve tütünü temsil ediyordu. Siyah, yaratılış ve ölüm anlamına geliyorsarı ise mısır veya altını işaret edebilir. Mor, gökkuşağında olduğu gibi, ilk renk olarak kabul edildi ve İnka ırkının kurucu annesi Mama Oclla ile ilişkilendirildi. Son olarak, Cuzco'daki yabancılar yalnızca siyah giysiler giyebilirdi.

Tasarımlar

Desenleri örmek için boyalı iplerin kullanılmasının yanı sıra, diğer teknikler arasında nakış, goblen, farklı kumaş katmanlarını karıştırmak ve elle veya tahta pullar kullanarak boyama vardı. İnkalar, soyut geometrik tasarımları, özellikle desenleri tekrarlayan dama tahtası motiflerini tercih ettiler ( tocapus) kumaşın yüzeyi boyunca. Bazı modeller ideogramlar da olabilir ve bu nedenle belirli bir anlam taşıyor olabilir, ancak konu bilim adamları tarafından tartışılmaya devam ediyor. Genellikle soyut biçimde işlenen geometrik olmayan konular, kedigiller (özellikle jaguarlar ve pumalar), lamalar, yılanlar, kuşlar, deniz canlıları ve bitkileri içeriyordu. Giysiler, genellikle belde ve saçaklarda kare tasarımlarla ve boynu işaretleyen bir üçgenle basit desenlere sahipti. Böyle bir tasarım, boynunda ters çevrilmiş kırmızı üçgen bulunan siyah beyaz dama tahtası tasarımından oluşan standart askeri tunikti.

Tasarımlar aile gruplarına ( ayllu ) özgü olabilir ve tekrarlanan tasarımların nedenlerinden biri, tekstillerin genellikle bir vergi olarak devlet için üretilmesi ve böylece tekstillerin belirli toplulukları ve kültürel miraslarını temsil edebilmesiydi. Tıpkı bugünün madeni paraları ve pulları bir ulusun tarihini yansıttığı gibi, And tekstilleri de onları oluşturan belirli toplulukları veya onları düzenleyen yönetici İnka sınıfının empoze edilen tasarımlarını temsil eden tanınabilir motifler sunuyordu. Aynı zamanda, İnkalar fethedilen özneler üzerinde politik bir hakimiyet dayatırken, sanatla standart İnka formlarını ve tasarımlarını empoze ettiler, ancak yerel geleneklerin tercih ettikleri renk ve motifleri korumalarına izin verdiler. Çömlekçilikte olduğu gibi İnka tekstilleri, kendilerinin temsillerini, ritüellerini veya diğer sanat formlarında görülen canavarlar ve yarı insan, yarı hayvan figürleri gibi yaygın And görüntülerini içermiyordu.

Ürünlere tassles, brokar, tüyler ve değerli metal veya kabuktan boncuklar şeklinde ek dekorasyon eklenebilir. Değerli metal iplikler de kumaşın içine dokunabilir. Tüyler genellikle nadir tropik kuşlardan ve kondorlardan olduğu için, bu giysiler kraliyet ailesi ve asalet için ayrılmıştı.

Fonksiyonlar

İnka kıyafetleri basitti ve çoğu pamuk veya yün kullanılarak yapıldı. Tipik erkek kıyafeti bir peştamal ve kollar ve boyun için bırakılan delikler ile yanlara dikilmiş tek bir çarşaftan yapılmış basit bir tunikti ( unqo ). Kışın üstüne bir pelerin veya panço giyilirdi. Kadınlar tipik olarak, omuzlarına tutturulmuş ve chumpi olarak bilinen bir bel kemeri veya kuşakla yerinde tutulan vücuda sarılmış tek bir büyük kumaş giyerlerdi . Bunun üzerine bir pelerin giyilebilir, yine ön tarafa sabitlenebilir. Her iki cinsiyette de kumaş şapka veya saç bandı vardı. Bu başlık, hem tasarımlarında hem de tüyler ve değerli metal süslemelerin eklenmesiyle klan gruplarını veya sosyal statüleri gösterebilir.

Giyim, İnka toplumunda büyük bir statü sembolü ve bir kişinin zenginliği ve statüsünün kolayca tanınabilir bir göstergesiydi. Cetveller ve asalet de çok sayıda ince kumaş katmanına sarılmış olarak gömüldü. İnkaların genellikle fethedilen halklardan vergi veya haraç olarak ( mit'a - devlet için çalışmak) üretimini talep ettiği kaliteli tekstil ürünlerine verilen değer buydu . Bu amaçla, ilgili dokumacılara her yıl hesaplanan miktarda tekstil üretebilmeleri için belirli miktarlarda yün veya pamuk verildi. Üretmek için en çok emek gerektiren tekstiller en değerli olarak kabul edildi. Aslında, tekstiller o kadar değerliydi ki, gerçekte bir para birimi haline geldi; örneğin, devlet asker birimlerine ve bezle hizmet verenlere ödeme yaptı.

Tekstilden yapılan diğer mallar, örneğin koka yapraklarının depolanması için poşetleri içerir. Bunlar sıklıkla püskül ilavesiyle süslenmiştir. Tekstilden uyku matları, battaniyeler, çuvallar, eyer çantaları, ayakkabıların üst kısımları ve duvar askıları da yapılmıştır. Küçük adak figürlü bebekler de kumaşlarla giydirildi ve mezar odalarına bırakıldı. Düğünler, doğumlar ve geçit törenleri gibi önemli toplum ritüellerinde de tekstil armağanı olarak verildi ve tanrılara adak olarak yakılabilirdi. Son olarak, belirli malları ve mesajları kaydetmek için düğümlerin ve renklerin kullanıldığı karmaşık yaylı kayıt cihazı olan Inca quipu'dan bahsedilmelidir,mes.

Öne çıkan resim İnka Geometrik Tekstil Motifi.

Dokumacılar

Kaynakça

Alden Mason, J. The Ancient Civilizations of Peru. Penguin Books, 1991.

Baudin, L. İnkaların Günlük Yaşamı. Dover Yayınları, 2011.

D'Altroy, TN İnkalar. Wiley-Blackwell, 2014.

Jones, İnka İmparatorluğunun Eksiksiz Resimli Tarihi DM . Lorenz Kitapları, 2012.

Kubler, G. Antik Amerika Sanatı ve Mimarisi, Üçüncü Baskı. Yale Üniversitesi Yayınları, 1984.

Moseley, ME İnkalar ve Ataları. Thames & Hudson, 2001.

Stone, And Dağları