İnka mitolojisi

 

Öne çıkan resime Göre İnkalar Kozmolojinin Temsiil, Juan de Santa Cruz Pachacuti Yamqui Salcamayhua (1613), Güneş Tapınağı bir resim sonra Coricancha içinde Cusco ile İnti (Güneş), Killa (Ay), Pachamama (Toprak Ana) , Mama Qucha (Ana Deniz) ve Chakana (Güney Haçı) ile Saramama (Anne Mısır) ve Kukamama (Ana Coca).

İnka mitolojisi

İnka inançlarını açıklamaya veya sembolize etmeye çalışan birçok hikaye ve efsaneyi içerir . Temel inançlar Bilimsel araştırmalar, İnka inanç sistemlerinin, özellikle İnka'nın Samanyolu'nun ve güneş sisteminin hareketlerini gözlemleme şekliyle ilgili olarak, İnka'nın merkezi anlamına gelen İnka başkenti Cusco'dan görüldüğü gibi , evren görüşleriyle entegre olduğunu göstermektedir . Dünya. Bu perspektiften bakıldığında, hikayeleri, tümü tarım döngüleriyle bağlantılı olan takımyıldızların, gezegenlerin ve gezegen oluşumlarının hareketlerini tasvir ediyor. Bu, yalnızca yıllık döngülerle değil, çok daha geniş bir zaman döngüsüyle (bir seferde her 800 yılda bir) bağlantılı olan döngüsel tarım mevsimlerine dayandığından, İnka için özellikle önemliydi. Rejim değişikliğine veya sosyal felaketlere rağmen önemli bilgilerin kültürel aktarımını sağlamak için bu zaman tutma yöntemi uygulandı. Peru'nun Francisco Pizarro tarafından İspanyolların fethinden sonra , sömürge yetkilileri İnka tarafından tutulan kayıtları yaktı . Şu anda Gary Urton tarafından ileri sürülen , Quipus'un fonolojik veya logografik verileri kaydedebilen ikili bir sistem olabileceğine dair bir teori var . Yine de bugüne kadar bilinen her şey rahipler tarafından kaydedilenlere , İnka çanak çömlekleri ve mimarisine ilişkin ikonografiye ve And Dağları'nın yerli halkları arasında hayatta kalan mit ve efsanelere dayanıyor .

İnka efsaneleri

Manco Capac Peru'da İnka Hanedanı ve en Cusco Hanedanı'nın efsanevi kurucusu oldu Cusco . Onu çevreleyen efsaneler ve tarih, özellikle Cuzco'daki egemenliği ve kökenleri ile ilgili olanlar çok çelişkili. Bir efsaneye göre, Virakoça'nın oğluydu . Bir başkasında, güneş tanrısı Inti tarafından Titicaca Gölü'nün derinliklerinden büyütüldü . Bununla birlikte, halkın Viracocha adını söylemesine izin verilmedi, bu muhtemelen sadece bir değil üç vakıf efsanesine olan ihtiyacın bir açıklamasıdır. Ayrıca Manco Cápac ve iktidara gelmesi hakkında birçok efsane vardı. Bir efsane olarak Manco Capac ve kardeşi Pacha Kamaq güneş tanrısı oğulları vardı İnti . Manco Cápac'a ateş ve güneş tanrısı olarak tapıldı. Başka bir efsanede, Manco Cápac, Mama Ocllo'yla (hatta diğerleri çok sayıda kardeşten bahsediyor) Titicaca Gölü'ne yeniden ortaya çıkıp Isla Del Sol'a yerleştikleri yere gönderildi. Bu efsaneye göre, Manco Cápac ve kardeşleri güneş tanrısı tarafından dünyaya gönderilmiş ve Paqariq Tampu'daki Puma Orco mağarasından ' tapac-yauri ' adlı altın bir asa ile çıkmışlardır . Onlara, babaları güneş tanrısı Inti'yi onurlandırmak için personelin toprağa battığı noktada bir Güneş Tapınağı yaratmaları talimatı verildi. Yolculuk sırasında, Manco'nun kardeşlerinden biri ( Ayar Cachi ), Puma Urqu'a dönmesi için kandırıldı ve içeriye kapatıldı ya da alternatif olarak buza çevrildi çünkü onun pervasız ve acımasız davranışları, yönetmeye çalıştıkları kabileleri kızdırdı. ( huaca ). Pedro Sarmiento de Gamboa, Cuzco'dan yaklaşık 33 kilometre uzaklıkta Tambotoco olarak anılan ve sekiz erkek ve kadının orijinal İnkalar olarak ortaya çıktığı bir tepe olduğunu yazdı. Adamlar Manco Capac , Ayar Auca , Ayar Cachi ve Ayar Uchu idi . Kadındı Mama Ocllo , Mama Huaco , Mama Ipacura ve Mama Raua Bu efsanenin başka bir versiyonunda, kardeşler Cuzco'daki bir mağaradan çıkmak yerine Titicaca Gölü'nün sularından çıktılar . Bu, Pacaritambo'nunkinden daha sonraki bir köken efsanesi olduğundan, güçlü Aymara kabilelerini Tawantinsuyo'nun katına getirmek için bir hile olarak yaratılmış olabilir. Inca Virachocha efsanesinde Manco Cápac, Cuzco'nun 25 km (16 mil) güneyindeki Paqariq Tampu'daki Inca Viracocha'nın oğluydu . Kendisi ve kardeşleri ( Ayar Auca , Ayar Cachi ve Ayar Uchu ); ve kız kardeşler ( Mama Ocllo , Mama Huaco , Mama Raua ve Mama Cura ) Paqariq Tampu'da Cusco yakınlarında yaşadılar ve Cusco Vadisi kabilelerini fethetmek için seyahatlerinde karşılaştıkları on ayllu ile halklarını birleştirdiler . Bu efsane, babası tarafından Manco Cápac'a verildiği düşünülen altın asayı da içeriyor. Hesaplar değişir, ancak efsanenin bazı versiyonlarına göre, genç Manco kıskançlıkla ağabeylerine ihanet etti, onları öldürdü ve sonra Cusco oldu.

Romalılar gibi İnkalar da imparatorluklarına entegre ettikleri kültürlerin bireysel dinlerini korumalarına izin verdi. Aşağıda, İnka imparatorluğunun halkları tarafından tapınılan çeşitli tanrılar yer almaktadır ve bunların birçoğu örtüşen sorumluluklara ve etki alanlarına sahiptir. Aksi belirtilmedikçe, bunlara farklı ayllular tarafından tapıldığı veya belirli eski hallerde ibadet edildiği güvenli bir şekilde varsayılabilir . Apu , dağların bir tanrısı veya ruhuydu. Tüm önemli dağların kendi Apu'ları vardır ve bunlardan bazıları varlıklarının belirli yönlerini ortaya çıkarmak için fedakarlık alır. Bazı kayalar ve mağaraların da kendi apu'larına sahip oldukları kabul edilir. Ataguchu , yaratılış mitine yardım eden bir tanrıydı . Catequil bir gök gürültüsü ve şimşek tanrısıydı. Cavillace , aslında ay tanrısı Coniraya'nın spermi olan bir meyve yiyen bakire bir tanrıçaydı. Bir erkek çocuk doğurduğunda babasından öne çıkmasını talep etti. Kimse yapmadı, bu yüzden bebeği yere koydu ve Coniraya'ya doğru sürünerek gitti. Coniraya'nın tanrılar arasındaki düşük boyundan dolayı utandı ve kendisini ve oğlunu kayalara çevirdiği Peru sahiline koştu. Ch'aska ("Venüs") veya Ch'aska Quyllur ("Venüs yıldızı"), gezegenin şafak ve alacakaranlık tanrıçasıydı. Coniraya , spermini Cavillaca'nın yediği bir meyveye dönüştüren ay tanrısıydı. Copacati bir göl tanrıçasıydı. Ekeko , ocak ve zenginlik tanrısıydı. Kadimler, onu temsil eden oyuncak bebekler yaptılar ve arzularını minyatür bir versiyonunu oyuncak bebeğe yerleştirdiler; bunun kullanıcının istediğini almasına neden olduğuna inanılıyordu. Illapa ("gök gürültüsü ve şimşek"; diğer adıyla Apu Illapu , Ilyap'a, Katoylla) çok popüler bir hava tanrısıydı. Tatili 25 Temmuz'du. Samanyolu'nu bir sürahide tutup yağmur yaratmak için kullandığı söylendi. Parıldayan giysili, sopalı ve taşlı bir adam olarak göründü. Eskiden Qulla Krallığı'nın ana tanrısıydı ve ardından İnka İmparatorluğu'nun Qullasuyu vilayetine isim verildi. Inti güneş tanrısıydı. Sıcaklık ve ışık kaynağı ve halkın koruyucusu. Inti en önemli tanrı olarak kabul edildi. İnka İmparatorlarının güneş tanrısının soyundan gelenler olduğuna inanılıyordu. Kon , güneyden gelen yağmur ve rüzgar tanrısıydı. Inti ve Mama Killa'nın oğluydu. Mama Allpa , birden fazla göğüsle tasvir edilen bir doğurganlık tanrıçasıydı. Mama Qucha ("deniz anası") deniz ve balık tanrıçası, denizcilerin ve balıkçıların koruyucusuydu. Bir efsanede , Wiraqucha ile Inti ve Mama Killa'ya annelik yaptı .

Mama Pacha (diğer adıyla Pachamama ) kelimenin tam anlamıyla "doğa ana" anlamına gelir ve mitolojideki en önemli figürdü, sadece Güneş'ten sonra ikinci kişiydi. O bir ejderha olan Pacha Kamaq'ın karısıydı ve ekim ve hasadı yöneten bir bereket tanrısıydı. Depremlere neden oldu. Mama Killa ( "anne ay" veya "altın anne") bir evlilik, bayram ve ay tanrıçası ve kızı oldu Wiraqucha ve Mama Qucha yanı sıra eşi ve kız kardeşi Inti . O annesi Manqu Qhapaq , Pacha Kamaq , Kon ve Mama Uqllu . Sara Anne ("mısır anne", namı diğer Saramama) tahıl tanrıçasıydı. Katlar halinde büyüyen veya benzer şekilde tuhaf olan mısırla ilişkilendirildi. Bu tuhaf bitkiler bazen Sara Anne'nin bebekleri gibi giyiniyordu. Ayrıca söğüt ağaçlarıyla da ilişkilendirildi. Pacha Kamaq ("Dünya yapıcı"), daha önce Ichma tarafından tapılan, ancak daha sonra İnka'nın yaratılış mitine uyarlanan bir chthonik yaratıcı tanrıydı . Paryaqaqa , İnka tarafından benimsenen İnka öncesi mitolojide bir su tanrısıydı. O bir yağmur fırtınası tanrısı ve bir yaratıcı-tanrıydı. Bir şahin olarak doğdu ama daha sonra insan oldu. Paricia , ona yeterince saygı duymayan insanları öldürmek için sel gönderen bir tanrıydı. Muhtemelen Pacha Kamaq veya Paryaqaqa için başka bir isim. Supay , hem ölüm tanrısı hem de Uku Pacha'nın hükümdarı ve aynı zamanda bir iblis ırkı idi. Urcaguary metallerin, mücevherlerin ve çok değerli diğer yeraltı eşyalarının tanrısıydı. Urquchillay , hayvanları gözetleyen bir tanrıydı. Virakoça her şeyin tanrısıydı. Başlangıçta ana tanrıydı, ancak Pachakuti İnka imparatoru olduğunda bu tanrının önemini değiştirdi ve en önemli tanrının İnti olduğuna işaret etti.

Önemli inançlar Mama Uqllu kardeş ve karısıydı Manqu Qhapaq . İnka'ya eğirme sanatını öğrettiği düşünülüyordu. Mamaconas rahibelere benziyordu ve tapınak tapınaklarında yaşıyordu. Hayatlarını İnti'ye adadılar ve İnka ve rahiplere hizmet ettiler. Soyluların ya da olağanüstü güzelliğin genç kızları dört yıl boyunca asil olarak eğitildiler ve ardından mamaconas olma ya da İnka soylularıyla evlenme seçeneklerine sahip oldular. İnka toplumu, bekâreti Batı toplumlarının tarih boyunca yaptığı gibi bir erdem olarak değerlendirmemiş olsa da , Roma Vesta Bakireleri ile karşılaştırılabilirler . Bir efsaneye göre, Unu Pachakuti Virachocha tarafından Tiwanaku'yu inşa eden devleri yok etmek için gönderilen büyük bir seldi . Bir Wak'a bir dağ veya bir mumya gibi bir dini bir amacı olmuştur. Önemli yerler İnka kozmolojisi, üç uzay -zamansal seviyede veya Pachas'ta sıralanmıştır . Bunlar dahil: Uku Pacha ("alt dünya") dünyanın yüzeyinde bulunuyordu. Kay Pacha , içinde yaşadığımız dünyaydı. Hanan Pacha ("yüksek dünya"), güneşin ve ayın yaşadığı, üzerimizdeki dünyaydı. Çevre ve coğrafya da İnka mitolojisinin ayrılmaz bir parçasıydı. İnka İmparatorluğu'ndaki birçok önemli doğal özellik, İnkalar arasındaki önemli mitlere ve efsanelere bağlıydı. Örneğin , Altiplano'daki önemli bir su kütlesi olan Titicaca Gölü , dünyanın başladığı köken gölü olarak İnka mitlerine dahil edildi. Benzer şekilde, önde gelen And zirvelerinin çoğu İnkaların mitolojisinde özel roller oynadı. Bu, insanların tanrılar tarafından saçılmış mısır tanelerinden yaratıldığı iddia edilen Paxil Dağı hakkındaki mitlere yansımıştır . Karasal ortamlar mitoloji için önemli olan tek ortam türü değildi. İnkalar genellikle yıldızları efsanelere ve mitlere dahil etti . Örneğin, birçok takımyıldızın adı verildi ve Büyük Lama ve Tilki'nin yıldız oluşumları gibi hikayelere dahil edildi. Belki de tek bir fiziksel özellikle ilgili olmasa da , İnka mitolojisinde çevresel ses son derece önemliydi. Örneğin, Virakoça'nın yaratılış mitinde tanrının sesinin sesi özellikle önemlidir. Ek olarak, mitler sözlü olarak aktarılıyordu, bu nedenle bir yerin akustiği ve sesi İnka mitolojisi için önemliydi. Bu örnekler, çevrenin İnka mitlerini yaratma ve deneyimleme konusunda sahip olduğu gücü göstermektedir.

Chakana (veya Inca Cross, Chakana) - bazı modern yazarlara göre - diğer mitolojilerde Hayat Ağacı, Dünya Ağacı vb. Olarak bilinenlerin üç aşamalı haç eşdeğeri simgesidir. Merkezi bir eksenden bir şaman, Dünya düzlemindeki talihsizliğin nedenlerini araştırmak için alt düzleme veya Yeraltı Dünyasına ve üstün tanrıların yaşadığı daha yüksek seviyelere trans halinde yolculuk etti. Yılan, puma ve kondor, üç seviyenin totemik temsilcileridir. Chakana sembolünün iddia edilen anlamı bilimsel literatür tarafından desteklenmemektedir. Dağıtımlar Mitoloji, İnka İmparatorluğu içinde birçok amaca hizmet etti. Mitoloji, genellikle doğal olayları açıklamak veya imparatorluğun pek çok sakinine dünya hakkında bir düşünme biçimi vermek için kullanılabilir. Örneğin, İnka İmparatorluğunun Cusco'daki merkezinde nasıl başladığını anlatan iyi bilinen bir köken efsanesi var . Bu köken mitinde, dört erkek ve kadın Cusco yakınlarındaki bir mağaradan çıktılar ve Cusco Vadisi'ne yerleşmeye başladılar, bu da zaten bölgede yaşayan Hualla halkını üzüyordu. Hualla , İnkaların Amazon halklarıyla ilişkilendirdiği ve aşağı ve vahşi olarak algılanan koka ve acı biber yetiştirerek yatıştı . İnka, Hualla ile savaşa girdi, oldukça acımasızca savaştı ve sonunda İnka galip geldi. Efsane, bu ilk İnka halkının Hualla'yı acımasızca mağlup ettikleri yere İnka diyetinin dayanağı olan mısır ekeceklerini iddia ediyor. Böylece efsane devam ediyor, İnka, sonunda And dünyasının çoğunu fethetmeden önce tüm Cusco Vadisi'ni yönetmeye başladı. İnkalar bu efsaneyi yaratırken imparatorluk üzerindeki otoritelerini güçlendirdiler. İlk olarak, Hualla'yı ormandaki bitkilerle ilişkilendirerek, İnka'nın kökeni efsanesi, dinleyicinin Hualla'nın üstün İnka'ya kıyasla ilkel olduğunu düşünmesine neden olabilirdi. Böylece, İnka'nın Hualla'yı yenilgiye uğratması ve sözde mısır temelli tarımı geliştirmesi , İnkaların toprağı üretken ve evcilleştirebildikleri için toprağın haklı bakıcıları olduğu fikrini destekledi. Bu mitler, İnka İmparatorluğu boyunca kutlanan birçok festival ve ayinle pekiştirildi. Örneğin, hasat sırasında her yıl kutlanan mısır şenlikleri vardı. Bu festivaller sırasında İnka elit mısır ve Inca, ana tanrı yanında kutlanıyordu Inti . Bu nedenle, orijinal İnka'nın mısır mahsulünü ekmesi efsanesi, yönetici İnka seçkinlerini tanrılarla ilişkilendirmek ve onları hasatın getiricileri olarak tasvir etmek için kullanıldı. Bu şekilde, İnka'nın kökeni mitleri , İnka'nın geniş, çok ırklı imparatorlukları içindeki elit konumunu haklı çıkarmak için kullanıldı . İnka İmparatorluğu içinde İnka, İnka olmayan halklar üzerinde onlara önemli ayrıcalıklar tanıyan özel bir "Kanlı İnka" statüsüne sahipti. İnka'nın elit konumlarını destekleme yeteneği, elli binden az İnka'nın milyonlarca İnka olmayan halkı yönetebildiği düşünüldüğünde, hiç de küçük bir başarı değildi. Mitoloji, İnkaların hem İnka devletinin meşruiyetini hem de devletle olan ayrıcalıklı konumlarını haklı gösterebilmesinin önemli bir yoluydu. İnka mitolojisinin stratejik konuşlandırılması, İnka imparatorluğunun İspanyollar tarafından sömürgeleştirilmesinden sonra sona ermedi . Aslında, İnka mitolojisi, İspanyol sömürge otoritelerinin otoritesine direnmek ve meydan okumak için kullanıldı. Avrupa emperyalizminin ahlaksız açgözlülüğünü eleştirmek için birçok İnka efsanesinden yararlanıldı . Güney Amerika'da Avrupalı ​​askerler tarafından yaygın bir şekilde kadın ve çocuk öldürüldü ve tecavüz edildi. Örneğin, eski İnka imparatorluğunun yerli halkı arasında And Dağları'na gelen ve değerli nesneleri yok eden yabancıların hikayelerini anlatan mitler var. Böylesi bir efsane, Quechua'da yerli bir kadının şehvetli bir yabancıya karşı bir isyan eyleminde nasıl yok edildiğini ve sonunda bir yırtıcı tilkiye dönüştüğünü anlatan Atoqhuarco'nun hikayesidir . Güçlü sömürge kurumları da bu efsanelerin bazılarında eleştiriliyor ve Katolik Kilisesi sık sık küfrediliyor. Örneğin, Rahip ve Sexton'un öyküsü, bir Katolik Rahibin ikiyüzlülüğünü ve istismarcı doğasını ve onun yerli cemaatçilerine yaptığı sert muameleyi vurgular. Bu nedenle, bu efsaneler İnka mitolojisinin, eski İnka İmparatorluğu'ndaki İspanyol yönetimini yıkmak ve ona karşı isyan etmek için stratejik olarak kullanıldığını gösteriyor. İnka mitolojisi, çağdaş And topluluklarında güçlü bir güç olmaya devam ediyor. Bir zamanlar İnka İmparatorluğu'nun bir parçası olan uluslar, İspanya'dan bağımsızlıklarını kazandıktan sonra , bu ulusların çoğu, devletlerinin meşruiyetini desteklemek için uygun bir köken efsanesi bulmak için mücadele etti. Yirminci yüzyılın başlarında, bu yeni ulusların yerli mirasına ilgi yeniden canlandı. İnka mitolojisine yapılan bu atıflar, Arjantin bayrağındaki Inti'nin varlığı gibi daha açık olabilirken, İnka mitolojisine yapılan diğer referanslar daha ince olabilir. Örneğin, yirminci yüzyılın sonlarında, Perulu Devrim hükümeti , toprak dağıtım programlarını meşrulaştırmak için bir İnka Toprak Ana figürü olan Pachamama hakkındaki İnka mitlerine atıfta bulundu . Ek olarak, modern hükümetler, özellikle Cusco ve çevresinde, İnka mitolojisine atıfta bulunan belediye tarafından finanse edilen ritüellerin gözlemlerinin olduğu noktaya kadar, meşruiyet iddialarını desteklemek için eski İnka İmparatorluğu'na atıfta bulunmaya devam ediyor. İnka mitolojisinin gücü, Alejandro Toledo gibi politikacıların adaylıkları ve görev süreleri boyunca İnka mitolojisine ve imgelemine atıfta bulunmalarıyla çağdaş siyasette yankılanıyor . İnka İmparatorluğu yüzlerce yıl önce sona ermiş olsa da, canlı mitolojisi bugün Güney Amerika'daki yaşamı etkilemeye devam ediyor.

Gemi: türbanlı tilki - Mochica, Peru 1-8. Yüzyıllar Metropolitan Sanat Müzesi

 

Gemi: türbanlı tilki - Mochica, Peru 1-8. Yüzyıllar

Metropolitan Sanat Müzesi

Tilki, boynunun arkasından sarkan ve başın üstünden uzanan ve çenenin altına bağlanan bir bantla tutturulan tipik bir Moche türban takar. Türban kenarı, tekrar eden stilize bir yayın balığı kafa tasarımına sahiptir. Yaratığın yüzü, ortada geniş dikey beyaz bir şeritle boyanmış, iki kırmızı çizgiyle çevrili ve insan savaşçılarının seramik portrelerinde görülen yüz boyası türünü taklit ediyor. Kap, kırmızı ve beyaza boyanmıştır (suda bir kil ve / veya diğer renklendiriciler süspansiyonu).

Tilki savaşçıları da dahil olmak üzere antropomorfik hayvanlar, Moche çanak çömleklerinde, hem modellenmiş hem de boyanmış (Met'in koleksiyonundaki diğer örnekler için bkz. 82.1.29 ve 1983.546.4) ve ayrıca duvar resminde (Donnan ve McClelland, 1999; Trever , 2017). Bu tür bir temsilin önemi net değildir, ancak bu hayvanların özel güçlere sahip olduğuna inanılan Moche tarafından bu hayvanlara saygı duyulmasını gösterebilir. Tıpkı savaşçıların savaşıp mahkumları ele geçirmesi gibi tilkiler de küçük avları avlar ve yakalar. Tilkiler, esasen geceledikleri ve yer altı yuvalarında yaşadıkları için ölülerin dünyasıyla da ilişkilendirilmiş olabilir.

Üzengi kabı (musluğun şekli bir atın eyerindeki üzengiye benzer) Peru'nun kuzey kıyısında yaklaşık 2.500 yıldır çok yaygın bir formdu. Bu farklı şeklin önemi ve sembolizmi akademisyenler için hala kafa karıştırıcı olsa da, ikili dallı / tek tepe konfigürasyonu sıvıların buharlaşmasını engellemiş ve / veya taşınması kolay olmuş olabilir. İlk milenyum CE'nin başında, Moche, insan, hayvan ve bitki figürleri de dahil olmak üzere çok sayıda natüralizmle çalışan çok çeşitli konuları tasvir eden heykelsi şekillerde üzengi ağızlı şişeler yaptı. Yaklaşık 500 yıl sonra, şişeler ağırlıklı olarak küresel hale geldi ve genellikle çeşitli figürlerden oluşan karmaşık sahneleri boyamak için geniş yüzeyler sağladı.

MEKSİKALI TOLTEKLER

 

MEKSİKALI TOLTEKLER

Madencilikte, teknik sanat ve ticarette çok ilerlemişlerdi. Madencilik onların döneminde yaygınlaşmıştı. Muhteşem saraylar, piramitler, taş heykeller inşa ettiler. Sırrı bugün dahi çözülememiş üstün tekniklerle ölülerini mumyaladılar. Sahip oldukları gelişmiş sanat yetenekleri diğer Orta Amerika toplumları arasında büyük bir saygınlık elde etmelerine yol açmıştı. Ne var ki kendilerinden öncekiler gibi onlar da bilinmeyen bir sebeple ortadan kayboldular.

Yabancı bir topluluk olan Toltekler'in Orta Meksika medeniyetini benimseyerek 900-1200 yılları arasında Meksika'da yaşadıkları biliniyor. Başkentleri bugünkü Mexico City'ye 100 kilometre uzaklıktaki Tula şehriydi. Yakın dönemde bölgede yapılan kazı çalışmalarında saray ve piramitler, taş heykeller, üzerinde insan ve hayvan figürleri olan kabartmalar, duvar resimleri ve iki arena bulunmuştu.

Geride bıraktıkları eserlerden açıkça anlaşıldığı üzere Toltekler sanatçı bir topluluktu. Öte yandan Orta Amerika'da madencilik Toltekler zamanında yaygınlaşmıştı. Madenleri, yaptıkları süs eşyalarında kullanıyorlardı. Toltekler diğer Orta Amerika toplulukları tarafından büyük bir saygı ve hayranlık duyulan bir medeniyetti. Toltek kelimesinin Aztek dilinde “sanatçı” kelimesiyle eşanlamlı kullanılması bunun açık bir göstergesiydi. Ayrıca edindikleri gelişmeler Mayalara kadar ulaşmış, medeniyet Toltekler'in etkisiyle önemli bir kültürel atılım yaşamıştı.

Ne var ki Tolteklerde kendilerinden önceki pek çok medeniyet gibi şehirlerini terk ederek ortadan kaybolmuşlardı. Bunun sebebi tam olarak öğrenilememekle birlikte kuzeyden yabancı bir topluluğun bölgeye gelip yerleştiği ve yeni şehir devletler oluşturduğu biliniyor.

Toltekler’in Ortaya Çıkışı

Mezoamerika'nın en iyi korunan tarihlerinden biri Toltek tarihidir. Tarihlerinin kökeni Mexico Vadisi 'nin kuzeyindeki küçük bir adaya kadar uzanır. Tarihi kaynaklara göre Toltekler önceleri çevre halkları tarafından sevilirken sonradan pek çok düşman kazanmışlar ve yerle bir edilmişlerdir. Bununla birlikte Toltekler 1300'lerde Culhuacan şehrinin tebaası haline gelmişlerdir. Bazıları ise bir gölün ortasındaki bir adaya yerleşmek için kaçmışlar, kurdukları kasabaya da "Toltekler'in yeri" adını vermişlerdir.

Toltekler Orta Meksika'nın büyük bölümünde yaşamış Kolombiya öncesi yerel Amerikan halkıdır. Dilleri olan Nahuatl aynı zaman da Aztekler'in de dilidir.

Askeri güce önem veren bir kavim olan Toltekler Orta Amerika'daki birçok küçük devleti birleştirerek başkent Tula'dan yönetilen bir imparatorluk kurmuşlardır. Çok başarılı saray ve tapınaklar, piramitler ve taş heykeller inşa etmişlerdir. Klasik çağ sonrası Yukatan'da Toltek etkisi özellikle Chichen Itza şehrinde yoğun olarak görülmektedir. Yaptıkları çanak çömlekler Costa Rica'nın güneyine kadar yayılmıştır.

Andin karavancılarından binlerce yıllık mesajlar! 2000 yıldan daha uzun bir süredir Andin karavancıları tepelerin yamaçlarında anıtsal jeoglif figürleri yapıyordu ve antik çöl yolları, Santa Fe ' nin geoglifleri durumunda da gözlemleyebileceğimiz gibi Loa Nehri yakınlarında.

 

Andin karavancılarından binlerce yıllık mesajlar!

2000 yıldan daha uzun bir süredir Andin karavancıları tepelerin yamaçlarında anıtsal jeoglif figürleri yapıyordu ve antik çöl yolları, Santa Fe ' nin geoglifleri durumunda da gözlemleyebileceğimiz gibi Loa Nehri yakınlarında.

O dönemde veya daha önce iki küçük insan figürü çizilmiş, kolları yukarıda ve bacakları kemer şeklinde açıktı. Çizgi çizgisi ilk jeogliflerin yapıldığı tekniktir, tıpkı birkaç dikdörtgen segmentte inşa edilmiş vücuduyla aynı şekilde görülebilen uzun figürde, eski bir totemmiş gibi.

Yüzlerce yıl ya da binlerce yıl sonra, diğer iki antropomorf daha önceki iki küçük antropomorf yapıldı. Burada hala doğrusal motifler duruyor, kıyafetler şimdi vurgulansa da, cübbeyi sosyal amblem olarak abartıyor, vücut hareketsizce temsil ediliyor. Tarz değişimine rağmen, bir bileşim daha büyük ve diğer bir figüre daha küçük, sanki baba ve oğul imajıymış gibi bir kompozisyon fikrini korur.

Yaklaşık 1000 yıl önce site son iki insan figürü yapıldı, cübbeyi öne çıkaracak ana gösterge olarak tutuldu, motif şimdi doğrusal olmayan bir areal kalkışla yapıldı.

Diğer taraftan, develer için evrimin tamamen insanlarınkine ters olduğunu görebiliyoruz. Temsil edilen alevin daha karmaşıklığı ve boyutu daha eskidir, daha basitçe daha yeni yapılmıştır. Böylece areal vücut, dört ayak, kuyruk ve iki kulakla temsil edilen iki alevimiz var, bu arada yukarıda, doğrusal ve iki ayaklı olan yerde yapılmıştır. Inka dönemi ya da hemen önce.

Aynı zamanda o devirde bize bırakılan son mesaj, dört parçaya bölünmüş, gittikçe daha da konseptli ve soyut. Greza ve labirent çizgileri ile yukarıda, diğer kadranları da damero şeklinde ve diğer üçgen çizgisine sahip, iki klepsidra modunda karşıt üçgen var.

Ama bize bırakılan bu mesajlar ne anlama geliyordu?

Bilmiyoruz ve o zamanlar okudukları gibi bilemeyiz. Oradalar, kayıp mesajların görüntüleri neredeyse bozulmamış ve bizi mümkün dünyaları hayal etmeye devam etmemizi sağlayan ′′ kayıp ′′ mesajlar.

Örneğin, herkesin ve herkesin, insanların ve insanların uyum içinde yaşayabileceği bir dünya hayal et. Suyun ve toprağın yaşamın kendisi gibi kutsal olduğu ve bu nedenle gözetmemiz ve onurlandırmamız gereken bir dünya. Geçmişten geleceğe doğru bilgeliğiyle yürümemize yardımcı olan atalarımızın canlı anıları olan bir dünya. Aşkın olduğu bir dünya, kısıtlama yok, yüzyıllar için en iyi teslimat.

Site: Santa Fe Geoglifleri, Quillagua, Antofagasta Bölgesi.

Dönem: Formasyon Dönemi, Geç Orta ve Geç (ca. 1500 AC-1550 DC)

Arauco Savaşı sırasında İspanyol fatihleri, düşman ya da isyancı olarak görülen Kızılderililere karşı her türlü vahşeti gerçekleştirdiler, sakatlıktan nüfusu korkutmak isteyen acımasız infazlara kadar

 

Arauco Savaşı sırasında İspanyol fatihleri, düşman ya da isyancı olarak görülen Kızılderililere karşı her türlü vahşeti gerçekleştirdiler, sakatlıktan nüfusu korkutmak isteyen acımasız infazlara kadar.

1550 'te, çok sayıda esir aldıktan sonra, Peter de Valdivia' nın kendisi, barış ve teslim olmaya gelmedikleri için ceza olarak ′′ 1550 el ve burun kesmeye ′′ gönderdiğini söyledi. Sonra güneye doğru ilerlediklerinde İspanyollar en düşmanlara karşı saldırılarına devam ettiler. Valdivia topluluğuna eşlik eden bir tarihçi ′′ Hristiyanların zalimce zalimlik yaptıklarını, bazılarının ellerini, bazılarının ayaklarını, bazılarının burnunu ve kulaklarını kestiğini ′′ ve kadınların bile göğüslerini kestiğini söyledi. Çocukları bu zeminde acımasızca tutuyorlar ". Ve kendini savunan bir Kızılderili idam etmek için ′′ Hector gibi savaşarak ′′ bir zencinin vücudunu kırması için ′′ yolladı ". Zaman yazarı kendi kendine Bu cezaların ′′ Kızılderililer tarafından hak edilmediğini, çünkü o zamana kadar topraklarını savunmakla suç işlemediklerini söylemekten pişmanlık duyuyorum ".

Yıllar sonra yeni Vali Garcia Hurtado de Mendoza, düşmanın ahlaki direnişini kırmak için bu cezaları sürdürdü ve arttırdı. Concepcion ' a ulaştıktan kısa bir süre sonra, İspanyollar yüzlerce esir aldı ki ′′ Vali sağ elleri ve burunları kesmek üzere gönderdi, bazıları iki elini de kesti ve bunlar kaçan arkadaşlarına büyükelçiler gönderildi ". O dönemde ünlü bir dava Alonso de Ercilla tarafından anlatılan Galvarino ' nun ellerinin kesilmesidir. Bir mektupta aynı adam bu eylemleri kabul etti çünkü bu şekilde ′′ bir daha asla baş kaldırmamak için cezalandırılır ′′ diye düşünüyordu. Vivar ' ın tarihçi Geronimo bu tür performansları yansıttı, hatıraların olduğunu iddia etti Ceza, hem de topluluğunun geri kalanında kalırdı, çünkü ölüm cezasına çarptırıldığında ′′ yaşayanlar ölüleri unutur ′′ problemi olurdu.

Hernando de Santillan tarafından hazırlanan bir raporda (Mendoza 'ya kampanyalarında eşlik eden ) memurların sakatlanmaların aşırı kullanımını en çok sevdikleri Şili' de olduğu belirtildi. Arauco savaşının uzamasının en önemli nedenlerinden biri olmakla kendi zalimliğini suçlayan Santillan, teslim olan yerlilere ne yapıldığını anlatmakta hiç tereddütsüzdü: ′′ Birçoğu açılıyor ve diğerleri yakıyor ve onları yıkıyor, kesiyor Ayaklar ve eller ve burunlar ve göğüsler, mallarını çalıyor, kadınlarını ve kızlarını mahvediyor ". Bu tür cezalar beyazlar Kızılderilileri aşağılık varlık olarak gördüğü için yapıldı, Rodrigo de Quiroga ′′ barbarlar gibidir ′′ derdi. vahşi hayvanlar ".

Orantısız bir infaz davası, Hurtado de Mendoza tarafından kurulan, Kaptan Alonso de Reinoso ' nun bir çok esir aldığı savaştan sonra ′′ sonra adalet için cezalandırıldı ve topçular bağlı olarak bağlı ve içine konuldu Sıra onları öldürüyor ".

Kapanma başka bir uygulama yöntemiydi. 1563 ' te Mariño de Lobera ' nın anlattıklarına göre ′′ tüm köpeklerin vücuduna atılması (bir) talihsiz Hintli ' den... ve kasaplarının içinde tutulması onu öfkeyle parçaladı ve sadece kemikleri bırakarak öfkeyle parçaladı ."Geronimo de Vivar, Galvarino ' nun ikinci kez yakalandığı zaman ′′ Vali ' nin açılışını gönderdiğini ′′ söyledi".

Cezalar yüzyılın geri kalanında devam etti. 1580 ' te Gamboa Vali Martin Ruiz isyancı mapuches ' e saldırmak için gönderildi, bu nedenle Kaptan Rafael Portocarrero ' yu Saha ustası Juan Alvarez de Luna ' nın yanına 80 adam gönderdi. Kadınlar, emzirdikleri canlıların zararına bakmadan kollarını, göğüslerini ve vücudlarını kesmek nasıl bir şeydi ". Bahsedilen tüm bu olaylar arasında Vali Martin Garcia de Loyola 'nın 1598' te yaşadığı izlenimden şüphe yok. ′′ Bu kalabalık Kızılderili krallığında, kolsuz, elsiz veya tek bir, kör, soyunmamış ve dağınık Kızılderililer ′′ dediğinde ".

Zalimlikler de görevlendirilenlerle yapılırdı. Francisco N úñez de Pineda İspanyolların ′′ bazılarının altın buldukları kırbaçlama ve kırbaçlamalarda ölmelerine izin verdiklerini anlatıyor ". Ayrıca Kızılderili hizmetçisini taciz eden bir kadının davasından bahsediyor ′′ çünkü her gün derisini kırbaçlıyor ve Utanç verici yerlerine kadar hırsızlık yapıyordu, onu hapsediyor ve son zamanlarda tutkusuna o kadar çok ulaştı ki burnunu ve kulaklarını kesti, hapishanesinde bu kadar insanlık dışı cezalar ile mutsuz bir köpek gibi öldü ".

1600 yılına kadar, gebe komşular kendi vatandaşlarının vahşetine şaşırdılar ′′ Şili ' nin restorasyonu ve çaresi için ne istediğini anıt ′′ yazdıklarında Kızılderililere karşı büyük zalimliklerin olduğu söyleniyor ′′ bazılarının gözünü çıkarıyor, bazılarının ellerini, burunları ve kulaklarını kesiyor, bazılarının ayaklarını büyük bir insanlıksızlık ile kırpıyor, bazılarını kazıklıyor ve onları diri diri yakıyor ", ve birkaç gün önce yandıklarını hatırlıyor Bir kez ′′ otuzdan fazla, gerçekten bir şovdu ". Komşular bu cezalarda Mapuches ' i isyan etmeye teşvik eden nedenleri gördüler, bu nedenle yakalananlara Hristiyan gibi davranılmasını istediler ve Merhametli.

Venüs ile merkezde bir bulutla ilişkili bu yeşim parçası yıldız, Aztek kültürünün ve doğaüstü yaratıkların tanrısı olan Tüylü yılanı Quetzalcoatl, yağmur bulutları ve yeni yaşamı getiren rüzgarla yakından ilişkili.

 

Venüs ile merkezde bir bulutla ilişkili bu yeşim parçası yıldız, Aztek kültürünün ve doğaüstü yaratıkların tanrısı olan Tüylü yılanı Quetzalcoatl, yağmur bulutları ve yeni yaşamı getiren rüzgarla yakından ilişkili. Quetzalcoatl ya da Kukulk àn Mayalılar tarafından çağırıldığı gibi, birçok Mesoamerik dininde önemli bir ilahtır, özellikle Aztekler arasında da bilinen rüzgarın Tanrısı Ehecatl olarak bilinir.

Aztek göğsü veya Mixtec. Ichcatiopan, Guerrero, Meksika 1300-1519 DC

Kredi: Cleveland Sanat Müzesi.

Xochipili ve Meksika yaratıcı ilham tanrısı

 

Xochipili ve Meksika yaratıcı ilham tanrısı

Sanatçıların Efendisi, yazarların, yazarların, ressamların, şarkıcıların, dansçıların, heykeltıraşların ve neden olmasın? ayrıca editörlerin, tasarımcıların ve film yapımcılarının bu döneminde. Xochipili aynı zamanda arkadaşlığın, oyunların ve güç santrallerinin efendisidir, tıpkı kız kardeşi Xochiquetzal gibi insanlığa başka boyutlarla etkileşim kurma yeteneği verir.

2 Kasım 1967, Meksika Eyaleti ' nde Tlalmanalco Belediyesi ' nde İztaccihuatl ' ın eteklerinde, eskiden önemli bir konfederasyon olan Xochipilli ' nin güzel bir Meksikalı heykelinin yerini aldı, ′′ Prens ′′ çiçekler ", sanata adayanların tanrısı ve bitkilerin, oyunların, dansların ve zevklerin koruyucusu.

Komşulara göre resim özellikle Miraflores ' in yerinde bulundu. Bu temsilde Xochipilli vücudunda bazı bitkiler dövmesi var ve transta, meditasyon yaparken görebiliriz, bu nedenle kutsal bitki tüketiminin (bu makale Nahua arasındaki güç bitkileri). Aynı zamanda doğurganlığın, çocukluk oyunlarının ve insan mutluluğunun tüm ifadelerinin sembolüydü.

′′ Xochipilli ′′ iki farklı nahua sözcüğünden geliyor:

Xóchitl: çiçek.

Pili: Soylu çocuklar ve gençler, büyüdüklerinde devlette atanabilecekleri işlevlerden bahsetmek için bir terimdir.

Xochipilli, o zaman ′′ çiçeklerin soylusu ′′ ya da ′′ çiçeklerin prensi ′′ olarak tercüme ediliyor.

Çıplak gözle çiçeklerin sözleşmesi, vücudunda bazı dövmeler görülebilir, ′′ pili ′′ daha büyük bir analiz içerir. Ancak bu terimin bir genç veya çocuk olduğunu belirttiği açık.

Şimdi, Xochipilli-bahsettiğimiz temsilde, Ulusal Antropoloji Müzesi ' nde,- Bacakları çapraz ve elleri askıya alınmış olarak, yüzleri ona doğru bakarken, ecstasy durumunda takdir edilebilir Tatlım.

Botanikçi Robert. G. Wasson (′′ Muhteşem Mantar: Teonanacatl ′′) için, Xochipilli vücudundaki dövmeler, sizi aşağıda tarif ettiğim halüsinojenlerdir.

Nahua arasındaki güç santralleri, Xochipili dövmesi

Sinicuichi çiçeği veya ruh otları

Altı yapraklı küçük sarı çiçekler üreten bir ot ve onunla hazırlanan içecek 16 farklı aktif alkaloit içerir, ana bileşeni fenillanindir. Bu madde dopamin ve adrenaline benzer bir yapıya sahiptir, bu da kalp atışını düşürerek rahatlatıcı bir etkiye neden olur. Ayrıca hafif bir görsel ve işitsel halüsinasyon etkisi var.

Ololiuqui

Bu sarmaşık altı ila sekiz santim uzunluğunda, konik beyaz ve sarı renk konik çiçeklerden çok hoş bir kokuya sahip yıldız şeklinde. Lizerjik asit hidroksit konsantrasyonundan dolayı küçük koyu tohumlar içeren kapsül şeklindeki küçük meyveler üretiyor.

Suların çocuğu

Meksika ' nın dağlık bölgelerde tahta kalıntıları üzerinde yetişen endemik bir mantarı. Ana varlıkları, kontürlerin deformasyonu ve kontürlerin abartısı ile görsel halüsinasyonlar yaratan psilosin ve psilosibindir. Zaman ve uzay kavramının kaybolması dışında.

Tütün çiçeği

Büyük yapraklar ve güzel çiçeklerden oluşan bir bitki. Büyük bir yüksekliğe ulaşıyor, yaklaşık bir yetişkin insan ve kuru yapraklarında nikotin adı verilen güçlü bir alkaloid, uyarıcı veya rahatlatıcıdır.

Sizin de takdir edebileceğiniz gibi bu nahua arasındaki güç bitkileri, duyuları uyaran bir ilacın işlevini yerine getiriyor ve elbette yaratıcılığı da.

Wasson 'a göre Meksika bu bitkileri Tlalocan' a ulaşabilmek için kullanıyorlardı, çünkü halüsinojenlerin on üç cennette bulunan Kutsal Tamoanchan ağacından geldiğine inanıyorlardı ve aynı zamanda Kutsal Ağaç ile bağlantılıydılar Tlalocan. Orada başka bir zaman ve uzay görüşleri vardı, sonra sanat, şiir ve resim yoluyla çekilmişti.

Yani gördüğünüz gibi Xochipilli ilhamın kendisi olurdu ve vücudunda Nahua sanatçılarının ve vizyonerlerin ona nasıl ulaştığının sırlarını dövmelidir.

CHAN CHAN Amerika ' nın en büyük çamur kalesi.

 

CHAN CHAN

Amerika ' nın en büyük çamur kalesi.

Qignam ' da ′′ Güneş Şehri ′′ anlamına gelen Chan Chan, bölgede konuşulan dil, 850 yılında Chimu köyü tarafından kuruldu. Moches ve Huari ' nin varisleri, İnkalar kıtanın en önemli gücü olmadan önce Chimular çiçek açtı ve ve yüzyıllar arasında zaferlerinin zirvesine ulaştı.

Chimular, Amerika ' nın en büyük adobe kalesi Chan Chan gibi büyük mimari eserler sergilediler ve dünyanın ikinci en büyük mimari eserler. Bu kasaba, yağmurların unuttuğu kuru topraklara akarsu suyu taşımak için devasa bir kanal ağı inşa etti. Adobe 'de uyanan Chan Chan, 20 km2 uzantısını kapladı ve Güney Amerika' nın en büyük şehir merkezi oldu.

Chan Chan Chan kıtadaki diğer şehirlere benzemiyor. Tamamen adobe üzerine inşa edilmiş dokuz kaleden oluşuyor, metre yüksekliğindeki çamur duvarlarının ardında gizlenmiş gerçek komplekslerden oluşuyor. Her biri depoları, avluları, havuzları (huanchques), rezidans, devasa dikdörtgen bitki seremonileri ve büyük cenaze platformlarını birbirine bağlayan koridorlardan oluşuyordu. Kale duvarları memelileri, kuşları, balıkları, efsanevi yaratıkları üreyen geometrik frizlerle dekore edildi...

Kraliyet şehirlerinin yanında daha küçük kompleksler yükseldi, kesinlikle devlet yönetiminin yürüttüğü soylu ve bürokratların evi. Mahalleler ve esnaf bölgeler ve meyve bahçeleri çevredeydi.

Chan Chan Chan ' ın en büyük ihtişamlı döneminde yaklaşık 35.000 nüfusu olabileceğine inanılıyor.

Bir hükümdar ya da Curaca öldüğünde, kendi evinde, varlıklarının yanında gömülürdü, ancak yeraltı dünyasına sadece seyahat etmiyordu: kurban edilmiş genç kadınların besleyici bir komitesine eşlik ediyordu. Bunun örneği, bugün Nik An (′′ Center Casa of Center ′′) olarak bilinen kalelerden birinin cenazesidir. Yöneticinin mezarının yanı sıra refakatçilerini gömmek için 44 boşluk bulunmaktadır. Muhteşem gömüldükten sonra, varis başka bir kompleks inşa etti, kendisi ve sarayı için yeni bir kale.

Huehuecóyotl, baştan çıkarıcıların tanrısı

 

Huehuecóyotl, baştan çıkarıcıların tanrısı

Zevk, müzik ve kurnazlık, Hispanik öncesi dünyanın en sembolik (ve en az bahsedilen) hayvanlarından biri olan çakalın niteliklerinden bazılarıdır.

Bilimsel adı Canis latrans'dır ve Canidae ailesine ait bir köpek etoburudur. "Çakal" kelimesi Nahuatl çakalından gelir. Kanada'dan (Kuzey Amerika) Kolombiya'ya (Güney Amerika), tropik, ılıman ve kurak gibi çeşitli ekosistemlerde yaşar.

Çakallar yalnız kalabilir veya sürü halinde yaşayabilir ve ortalama ömürleri altı yıldır. Değerli avlanma kupaları olmalarına rağmen, esas olarak kolonileşme ve kentleşmeye uyum sağlama yetenekleri nedeniyle henüz risk altında değiller.

Çakalların yüksekliği 60 santimetreden ve uzunluğu 90 santimetreden büyük değildir (kuyruk hariç). Rengi gri, tarçın ve kırmızımsı arasında değişir. Kulakları ve ağızları, başlarına göre nispeten uzun izlenimi verir ve on altı kilo ağırlığa kadar çıkabilir.

Çakal, İspanyol öncesi mitolojide Huehuecóyotl veya eski çakal, dans tanrısı, müzik, zevk ve şehvet olarak bulunur.

“… İçinde haz ve şehvet kavramları ifade ediliyordu, bu arada çakallara atfedilen nitelikler. Huehuecóyotl oradaydı, dünyanın gerçeklerinden birini fark etti: erotizm ”.

Kaynak: "Opossum mitleri", Alfredo López Austin.

Bu, Nahuas için Huehuecóyotl, bir eş bulma yeteneği ve kurnazlığı ve ilişkilerinin uzun süresinin yanı sıra tekrarlamak için kısalan iyileşme süresinin verdiği, cinselliğin kışkırtıcı tanrılarından biriydi ...

Öte yandan, Teotihuacanolar arasında, çakal, ritüel ölümler için savaş esirlerini elde etmekten sorumlu olan askeri alandaki dini kısımla ilişkili görünmektedir. Bu, bıçak veya kalkan gibi savaş unsurlarıyla çevrili veya daha zayıf hayvanlara saldıran çakalların resimlerinde görülebilir.

Mayalar arasında çakal, insanlığın yaratılış tarihini ve varlığının ilk yıllarını içeren kutsal kitap olan Popol-Vuh'da yer almaktadır. İçinde, çakal, sırasıyla Büyükbaba Utiú ve Büyükanne Vuh'un orijinal çifti olan opossumun yanında var olan ilk varlıklardan biridir.

«... iki hayvan, çakalın gece gökyüzü, erkek gücü olduğu ikili karşıtlık içinde görünüyor."

Kaynak: "Opossum mitleri", Alfredo López Austin.

Zaten İspanyolların gelişiyle birlikte, çakal batı bakış açısından bir tilki olarak görülüyordu ve aynı Avrupa dünya görüşü altında şeytan ve karanlık güçlerle ilgiliydi:

“… Kendini çok hissediyor, avlamak, çömelmek ve pusuya yatmak için çok mütevazı, oyununu almak için her yere bakıyor ve oyuna saldırmak istediğinde önce ona karşı, bulaştırmak ve cesareti kırmak için buharını fırlatıyor onunla. Bu hayvan şeytani: eğer birisi oyununu elinden alırsa, onu fark eder ve onu bekler ve ondan intikam almak isterse, tavuklarını veya diğer hayvanları evinde öldürürse; ve bunlardan intikam aldığı hiçbir şeyi yoksa, yolda iken onu bekleyin ve korkutmak için onu yemek istiyorlarmış gibi, havlayarak önünde durun; ve bazen onu korkutmak için kendisine eşlik eden üç veya dört arkadaşıyla birlikte oluyor ve bunu gece veya gündüz yapıyorlar… ”.

Kaynak: "Yeni İspanya'daki şeylerin genel tarihi", Bernardino de Sahagún.

Avrupa halk masallarında tilkinin her zaman bir müzisyen, yırtıcı, stratejist, gübre, şehvet sembolü ve hatta kötülük olarak kabul edildiğini fark ettiniz mi?

Pekala, artık çakal ve Hispanik öncesi halkların onun hakkında sahip olduğu algı hakkında biraz daha fazla şey bildiğinize göre, bazı insanların bugün sahip olduğu, onun bir kötülük elçisi olduğu fikrini görmezden gelmeye karar verebilirsiniz. Umarım efsanelerinin hakkını vererek, onu bir kurnazlık ve baştan çıkarma sanatı olarak görürsünüz, tıpkı 119 çocuğu olduğu için çok ciddiye alan Texcoco'nun şair kralı gibi. Adı Nezahualcóyotl, "aç çakal" olarak tercüme ediliyor mu?