Güneş Dansı, Lakota (Sioux) ve hemen hemen tüm Ovalar ülkelerinde uygulanan en önemli törendi.

 

Güneş Dansı, Lakota (Sioux) ve hemen hemen tüm Ovalar ülkelerinde uygulanan en önemli törendi. Kabile, insanlar ve dünya için bir yenilenme zamanıydı.

Bu yıllık tören için birçok grup bir araya geldiği için köy büyüktü. Her kabile, başka bir çemberin parçası olan kendi çemberinde kamp kurdu. Geniş, dairesel bir alan temizlendi ve dış tarafa çift çubuk halkası dikildi. Dansçılar, şarkıcılar ve izleyiciler için sığınak olarak en üste dallar yerleştirildi.

Kutsal Adamlar ormana gitti ve merkez direk olarak kullanılacak büyük bir pamuk ağacı seçtiler. Bir adam, kesilen ağaçtaki darbeyi saymak için büyük bir eylem ya da cesaret başarısı nedeniyle seçildi. Düşerken yere değmesine izin verilmedi. Ağaç kesildi ve dans alanına geri götürüldü, burada dekore edilip arenanın ortasına dikildi.

Ertesi gün gün doğumunda tören başladı ve herkes dans edebilirdi. Dansçılar dans ederken güneşe baktılar ve yiyecek ve içecek olmadan kısa molalara izin verildi. Bu dört gün boyunca devam etti - genellikle özverili olanlar kendilerini hazırlarken. Genellikle bu erkekler, bir kadının katılması nadir olduğu için belirli bir şey isterlerdi - iyi avlanma becerileri, daha iyi dövüş becerileri veya iyileştirici güçler.

Danstan önce bedenleri ve ruhları Inipi töreniyle arındırıldı. Her dansçının tören boyunca kendisine yardımcı olacak bir akıl hocası vardı. Bu bir Kutsal Adam veya zaten dans etmiş biri olabilirdi.

Kutsal Adamlar bufalo kafataslarını hazırlayıp arenanın etrafına yerleştirdiler. Uzun boylu ham deri orta direğe bağlanmıştı. Dansçılar başlarına ve genellikle bilekleri ve ayak bileklerine halkalar takarlardı; her adam bir kartalın kanat kemiğinden yapılmış bir ıslık taşıyordu.

Dansçılar arenanın etrafında dururken, kutsal adamlar onlara yaklaştı ve göğüslerinin her iki tarafını da bir kemikle deldi. Daha sonra, ham deri kayışlar kemiğe yapıştırıldı. Dans yavaş bir karıştırma olarak başladı.

Bazıları direğe bağlanmamayı seçti. Bunun yerine, kemikleri sırtlarından deldirdiler ve sonra bufalo kafatasları kayışlarla tutturuldu. Dansçılar dans ederken bu ağır kafataslarını etrafa saçıyorlar.

Dansın amacı, kemik parçalarını dansçıların vücudundan çıkarmaktı. Direkteki dansçılar etlerini yırtmaya ve kendilerini serbest bırakmaya çalışarak kendilerini geriye doğru çekti. Sırtlarında kafatasları olanlar kayaların üzerinde ve çalıların arasında dans ettiler. Kafataslarını bir şeyin üzerinde yakalayıp bedenlerinden koparmayı umuyorlardı.

Gün batımında kendilerini serbest bırakmayan dansçılar, akıl hocalarından yardım aldı. Akıl hocaları, dansçıları arkadan yakaladı ve kemikleri deriden ayırmak için onları geriye doğru salladı. Dansçı gün batımına kadar serbest bırakılmadıysa, Kutsal Adamlar kemikleri ilk piercingin tersi olarak çıkardı.

Birçok Güneş Dansçısı bu deneyimden dolayı travma geçirdi ve şok oldu. Törenden sonra, doktorların kendilerine baktığı dansçılar kulübesine gittiler. Ayrıca, Tanrılara övgülerini söyleyen ve dansçıların hızlı bir şekilde iyileşmeleri için dua eden Kutsal Adamlar da katıldı.

Kaynaklar:

Rosebud ve Pine Ridge'de Sundancing, Thomas E. Mails, Graphic Publishing Co., Inc., Iowa, 1978