Botucatu bölgesinde 11 bin yıldan fazla arkeolojik bulgu var

Botucatu bölgesi, Kolomb öncesi bir halkın yaşadığı São Manuel belediyesinde bulunan arkeolojik alanlardaki kazılara göre, 11.500 yıllık insan işgallerinin kanıtı ile São Paulo eyaletindeki en eski arkeolojik keşiflere ev sahipliği yapıyor. Arkeologlar, 11'i kurtarılmış ve toplam 9.000'den fazla parçaya ayrılmış olan 14 alanı araştırdı.

Proje koordinatörü, arkeolog Paulo Zanettini, São Manuel'deki Caetetuba sahasında yapılan kazılarda bir ateş ocağından yontma taş ve kömür parçaları bulduğunu söylüyor. Keşif, bölgeyi Amerika'daki insan kolonizasyonunun ilk rotalarından birine yerleştiriyor. Arkeolog, “Eskilik, bölgede yaşayan grupların, bilinen Luzia halkı olan Bering Boğazı yoluyla kıtaya ulaşan daha eski bir göç dalgasının bir parçası olduğunu öne sürüyor” diyor.

Luzia, 1970'lerin başında, Lapa Vermelha'daki kazılarda, Pedro Leopoldo (MG) belediyesinde Amerika'da bulunan en eski insan fosilinin adıdır. Dişi kafatası yaklaşık 12.500 ila 13.000 yaşında. Bölgedeki bir diğer önemli keşif, eski yerleşimcilerin muhtemelen doğal kaynakları araştıran topraklar boyunca seyahatlerinde yaptıkları kaya oymalarıdır.

Botucatu bölgesi, Avrupalıların Peabiru Yolu ile Amerika'ya gelişinin bir yoluydu. São Vicente'den sahildeki bir yol vardı, yolların birleştiği yer olan Botucatu'ya ve Paraguay ya da Peru'ya.

Bu yıl São Manoel Fabrikasının talebi üzerine arkeolojik araştırmalar yapıldı, çünkü Botucatu, São Manuel, Igaraçu, Tiete, Pratânia ve Areópolis belediyelerinde mahsullerin genişlemesi için çevre lisansı almak için, Raporun gereklerinden biriydi. Etki Değerlendirmesi (Kafiye).

Kazı Mart, Nisan ve Mayıs ayları arasında yapıldı. Projenin bir parçası olarak, arkeolojik sonuçların hizmet kulüplerine aktarılması amacıyla dersler, konuşma çarkları, sergiler ve öğretmen yetiştirme programları olan Arkeolojik Yollar Miras Eğitim Programı geçen hafta başlatıldı. bölge belediyelerinin müze ve kültür evleri. Müzisyen Aluane de Sá da Silva'ya göre amaç, arkeolojik araştırma sonuçlarını “sosyalleştirmek”. Belediye okulları bu konuda öğretim materyali alacaklar.

ABD parça testi yontma taş dönemini doğruladı

Caetetuba sahasında kamp ateşi kazılarından toplanan şenlik ateşi örnekleri 11,500 yaşında, ABD laboratuarında buluşuyor

São Manuel belediyesinde bulunan Caetetuba bölgesi, São Paulo eyaletinde en eski insan mevcudiyetinin işaretleri bulunan arkeolojik bulguların bulunduğu yerdir. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Beta Analitik Laboratuvarı, malzemenin 11.500 yıllık olduğundan emin olmak için onaylanmıştır. 55 bin metrekarelik alanda, yontma taş döneminden itibaren üç bin eşya kullanıldı.

“Alanlardan birinden kurtarılan malzemeler, laboratuvar çalışmaları için São Paulo'ya geldi ve arkeolojik parçalarla ilişkili şenlik ateşi örneklerine sahip olduğumuz için şanslıydık. Arkeolog Paulo Zanettini, bu numunelerin ABD'ye bize Carbon 14'ten kesin olarak çıkmamızı sağlayan özel bir laboratuvara gönderildiğini ”açıkladı.

9,000 yıllık şenlik ateşi izleriyle, altı metre derinliğinde daha sığ malzemeler de toplandı.

Arkeoloji ekibinin başı, iki tarihin, tarih alma konusunda daha fazla güvenlik sağladığına işaret ediyor. “11.500 yıl önce o yerel asistanın yaktığı kömür, bize arkeolojik sitenin 'yıldönümü tarihini verdi” dedi.

Zanettini bölgede çömlek izleri, cilalı parçalar ve yontma taş eserler ile bölgeyi başka bir ortama koyan bin yıl öncesine göre biraz farklı olan başka yerler olduğuna işaret ediyor. “Estado de São Paulo olarak adlandırılan bölgenin tarihi için önemli olan ilginç yerler de var; seramik, cilalı parçalar ve yontma taş eserler gibi diğer mutfak gereçleri, eskilerinden biraz farklı.

İncelenen arkeolojik alanlarda, hem arkaik dönemden insanı hem de Holosen'den Pleistosen dönemine geçişi ifade eden bir mesleği gösteren bir dizi vardır.

Holosen, Buzul Çağı veya Buz Çağı'nın sonunda başlayan 11.000 yıllık dünya tarihine verilen süredir.

Pleistosen, 1.8 milyon ile 11 bin yıl arasında meydana gelen dört yıllık bir dönemdi. Bu dönem memeliler ve dev kuşlar ile karakterizedir.

“En yeni siteler, bize hem Guarani halklarından hem de bölgede yaşayan diğer halklardan etkilenen grupları gösteren süslemeler ve figüratif stillerle seramiklere sahip. Uzak geçmiş için bir zenginlik veya önem varsa, bu bölgenin çok sayıda grubu çektiğini ve geçmişte farklı etnik gruplarla temas halinde olduklarını gösteriyor ”dedi.

Peabiru Yolu, Amerika halklarına açılan bir kapıdır

Peabiru Yolu, Amerika halklarını birbirine bağlayan bir kara ve su yolu sistemidir. Avrupa’daki yerleşimcilerin Amerika’ya ulaşmasından yüzyıllar önce inşa edilen rota Botucatu bölgesinden geçti.

Razias adlı kitabına göre, Celso ve Junko Prado tarafından, yol, Brezilya topraklarında sadece 320 kilometre uzaktaydı ve ağaçların, çalılıkların ve yabani otların büyümesini önleyen özel çimlerle kaplıydı.

Ancak kelimenin kökeni belirsiz, “Pe” - patika - ve Abyru - buruşuk çim. Yol, belli bir varış yeri için başlangıç ​​yeri olan, hemen hemen her zaman birleşmiş, kara ve nehirler tarafından eski yerli yollar olacaktır.

Arkeolog Paulo Eduardo Zanettini, yolun efsanevi olduğunu söyler. “Diğer bölgelerde özellikle tarih öncesi yollar olan Paraná'da kanıtlar ve arkeolojik çalışmalar var. Tam da bu bölgede, kolonizörlerin, bariyerlerin, tropeirosun ve sertanistaların ilkel yolları olan, 1000 yıldan beri kullanılan yolları, ısırıkları ve patikaları kullanan arkeolojik alanların olduğu bir bağlantı var ”dedi.

Ok uçları ve Taş Oymalar

Arkeolojik sitlerle aynı alanda, birlikte yaygın olarak kullanılmayan iki tür araç bulundu: muhtemelen çok çeşitli hayvanları kesmek için kullanılabilecek zıpkınlar, zıpkınlar ve okçuluk. Ayrıca kazılarda planyaya benzeyen başka araçlar da bulunmuştur. “Bu takımın aşınma planlayıcısı gibi düz bir tarafı ve şişkin bir tarafı var. Arkeolog Paulo Zanettini, işlevinden dolayı tarih öncesi 'İsviçre Ordusu bıçağı' diyoruz.

Brezilya'da bulunan ok uçları, güneydeki São Paulo eyaletinde bulunanlardan farklı özelliklere sahipken, orta ve kuzeybatıda çok tipik planya düzlemcileri, Botucatu bölgesinde de aynı yerde bulundu. “Bu, çok fazla düşündürücü bilgi ve hipotez getiriyor. Aynı bölgede aynı zamanda kaya gravürleri olan bir yer var ”.

Tanıtım malzemesi, muhtemelen eski yerleşimcilerin doğal kaynakları araştıran toprakları boyunca yaptıkları yolculuklarda yaptıkları kumtaşı oymacılığına dikkat çekiyor. “Bu duvar korunacak çünkü zamana dayanıyor. Yerler zaten işaretlenmiş ve sınırlandırılmıştır ve São Paulo'da bu türden çok az şey bilinmektedir, ”diyor Zanettini.

São Paulo eyaletinde 25 adet haritalanmış mağara alanı var. Kısa süre önce Serra do Mar ve Bragança Paulista'da keşfedildi. Yazıt güneşi andırıyor.

Guarani çanak çömlek

Kazılar sırasında yüzlerce kil çömlek parçası da tespit edilmiştir. Bu testler laboratuar testlerine göre 1000 yıl dayanır.

Proje danışmanı, arkeolog Camila Wichers, eserlerin dekorasyonunu Guarani halklarıyla ilişkilendirir. Bununla birlikte, Güney Amerika'nın diğer bölgelerinden insanların özelliklerini sunan, diğer farklı kültürlere atıfta bulunan bir dekorasyon türü sunan nesnelerden biri vardır. Kesin olarak bilmiyoruz, ”dedi arkeolog, projenin basın ofisi tarafından yayınlanan bir notta.

Keşif topluluğa aktarıldı

'Miras Eğitim Programı: Arkeolojinin Yolları' kazıların yapıldığı bölgedeki okullarda atölye çalışmaları ve seyahat sergileri düzenliyor.

Yasal gereklilik gereği, tüm arkeolojik keşifler topluma aktarılmalıdır. Bunun ışığında, 'Miras Eğitim Programı: Arkeolojinin Yolları' geliştirilmiştir. Müzisyen Aluane de Sá da Silva’ya göre amaç, São Manoel Şeker Fabrikası’nın genişleme alanlarında yapılan arkeolojik araştırma sonuçlarını “sosyalleştirmek”.

São Manuel, Botucatu, Pratânia, Areiópolis ve Igaraçu belediyelerinde çeşitli eğitim ve kültür kurumları ile ortaklaşa Tietê do, belediye ve devlet ağlarından eğitimcilerle eğitim atölyeleri, kültürel kurumlarda ve müzelerde konuşma çevreleri gibi çeşitli etkinlikler gerçekleştiriliyor.

Ayrıca 30 seramik parçası ve üç vitrinde ve arkeoloji projesinin dört panelinde bulunan yontma taş mutfak eşyaları ile gezici bir sergi var.

Aluane, okullarda ve kültür kurumlarında toplam 45 etkinlik planladığını açıklıyor. Geçen hafta, Unesp Botucatu'daki Laguna Çiftliği'ndeki Kahve Müzesi'nde, ardından 23 Eylül'de Clube de São Manuel'de ve 25'te Padre Manuel da Nóbrega Pedagoji Tarihi Müzesi'nde sunuldu. Pratânia'da etkinlikler Casa da Cultura Tonico & Tinoco'da gerçekleştirildi ve 8 Ekim'de Çok Amaçlı Kültürel Alan'da, 9: 30-11: 30 ve aynı gün Taquara-Pocá Kültür Alanı'nda, 1: 30-17: 30 saatleri arasında planlandı.

İlk aşamada, devlet okulları ve belediye okullarındaki öğretmenler, ilkokul 2. ve 5. sınıfın 5. ve 9. sınıfları arasında yer alan öğretmenler, beş belediyede çarpan olmak için eğitim almaktadır. Amaç, bilgiyi 350 öğretmene iletmektir. Bilgi alma niyeti 2.100 öğrencidir.

Didaktik materyal, öğretmenlere aktarılan bulguların görüntülerini içeren 40 sayfalık bir “Arkeoloji Yolu” kitabından oluşur. Zaten öğrenciler, Camperia Devlet Üniversitesi Arkeoloji Laboratuvarı (Unicamp) Kamu Arkeolojisi Laboratuvarı'ndan (Unicamp) didaktik materyali “Unicamp” adlı bir kitapta alacaklar.

Aluane, müze olduğu şehirlerde etkinliklerin iki aşamada geliştiğini açıklıyor. İlk önce bir ekip operasyonu bilir ve ardından halkın erişmesi için seyyar sergi programı hazırlar. “Okullara daha çok öncelik veriyoruz. Genel olarak topluluğun erişimi olmazdı, ancak müzelerde de yapıyoruz ”dedi.

“Eyaletteki en eski” diyor Zanettini

Arkeolog Paulo Zanettini, Botucatu bölgesindeki arkeolojik bölgelerdeki parçaların tarihinin São Paulo eyaletindeki en eski olduğunu açıklar. “Brezilya'da 30 bin yıldır ve Mato Grosso'da 23 binle güvenli bir şekilde buluşuyoruz. São Paulo'da ise 7 ila 8 bin yıldan fazla geri çekilmedik ”.

“Bu kanıt, bölgeyi Amerika'daki insan kolonizasyonunun ilk rotalarından birine yerleştiriyor. Antik yapı, bölgede yaşayan grupların, bilinen "Luzia halkı" olan Bering Boğazı yoluyla kıtaya ulaşan daha eski bir göç dalgasının bir parçası olduğunu öne sürüyor.

Luzia, Amerika'da bulunan, yaklaşık 12.500-13.000 yaşlarında ve Amerikan insanının kökeni teorileri hakkında soruları yeniden alevlendiren en yaşlı insan fosilinin (Homo sapiens) adıdır. İsim, biyolog Walter Alves Neves tarafından verildi.

20'li yaşlarındaki bir kadının kafatası, 1970'lerin başında, Fransız arkeolog Annette Laming-Emperaire (1917-1977) başkanlığındaki Franco-Brezilya arkeolojik misyonu tarafından bulundu. Kafatası, Belo Horizonte Metropolitan Bölgesi'ndeki Pedro Leopoldo belediyesinde bir mağara olan Lapa Vermelha'daki kazılarda keşfedildi.

Kaynak: JCNet